غزل شمارهٔ ۳۷۶ ..."هلالی جغتایی"

 امشب تو باز چشم و چراغ که بوده ای؟

جانم بسوخت، مرهم داغ که بوده ای؟

ای باغ نو شکفته کجا رفته ای چو ابر؟

ای سرو نو رسیده به باغ که بوده ای؟

من چون چراغ چشم به راه تو داشتم

ای نور هر دو دیده چراغ که بوده ای؟

دارم هزار تفرقه در گوشه فراق

کز فارغان بزم فراغ که بوده ای؟

ای گل که جان ز بوی خوشت تازه می شود،

مردم ز رشک، عطر دماغ که بوده ای؟

باز این غبار چیست، هلالی، به روی تو؟

در کوی مهوشان به سراغ که بوده ای؟