همراه و هم قبیله‌ی بادِ خزان شدیم...“جویا معروفی”

همراه و هم قبیله‌ی بادِ خزان شدیم

بر ما چه رفته است که نامهربان شدیم؟

بر ما چه رفته است که در ختمِ دوستان

هی هی کنان به هیأت شادی دوان شدیم

بر ما چه رفته است که از هم بریده‌ایم؟

بر ما چه رفته است که بی ساربان شدیم؟

دنیا به جز فریب چه دارد؟ دریغ! هیچ

تیری زده‌ست بی هدف و ما نشان شدیم

هر جا که می‌رویم دریغی نشسته است

امید و عشق را به خدا قصه‌خوان شدیم

گفتید روشنیم و جوانیم و سربلند

گفتم که پیر و خسته‌دل و ناتوان شدیم

بر باد داده‌ایم شکوهِ گذشته را

دیگر چه جای قصه که بی‌خانمان شدیم

مجموعه شعر "از اینجا که منم"  

انتشارات فصل پنجم