ببین بابا کنار قاب عکست... "هیلا صدیقی"

ببین بابا کنار قاب عکست، دوباره رنگ دریا را گرفتم

دوباره لابه لای خاطراتم، سراغ بوی بابا را گرفتم

سراغ خنده های مهربانی، که بر روی لبت پروانه می شد

میان سیل نامردی برایم ، فقط آغوش تو مردانه می شد

غبارخستگی ها را که هر شب ، دم در، از نگاهت می تکاندی

همیشه فکر می کردم که در دل ، تمام بار دنیا را نشاندی 

هوا بارانی است و فصل پاییز... "هیلا صدیقی"

هوا بارانی است و فصل پاییز

گلوی  آسمان از بغض  لبریز

به سجده آمده ابری  که انگار

شده از داغ تابستانه  سرریز

هوای  مدرسه ، بوی الفبا

صدای زنگ اول محکم وتیز

جزای خنده های بی مجوز

و شادی ها و تفریحات  نا چیز

برای نوجوانی های ما بود

فرود خشم و تهمت های یک ریز

رسیده  اول  مهر  و درونم

پرست ازلحظه های خاطرانگیز

کلاس درس خالی مانده از تو

من و گل های  پژمرده  سر میز  

من زن ایرانی ام... "هیلا صدیقی"

 سرزمینم خاک افسونگر دل خاورمیانه

نام تو تاریخ تو مردان کویت جاودانه

من زن ایرانی ام ایرانی از جنس تن تو

هم صبور و هم غیورم طفلی از آبستن تو

من زن ایرانی ام همسایه و هم نسل شیرین

خواهر تهمینه و هم قصه ی پوران و پروین

من زن ایرانی ام اهل تمدن زاده پارس

مثل دریا می‌خروشم من خلیج‌ام تا ابد فارس

من زن ایرانی ام یک چشمه شرم ناب دارم

قد صدها سد سیوند پشت چشمم آب دارم

من زن ایرانیم می سازمت با خشت جانم

می زنم تا سقف تو صدها ستون با استخوانم

من زن ایرانی ام ایرانی از جنس تن تو

هم صبور و هم غیورم طفلی از آبستن تو ...