همین و بس... "سهیل محمودی"

ماییم و پرسه های شبانه ، همین و بس 
تا بانگ صبح ، شعر و ترانه ، همین و بس

فرجام ماجرای بد روز را مپرس 
خوش باد قصه های شبانه ، همین و بس

بعد از من و تو ـ از من و تو ـ یادگار چیست ؟ 
یک مشت داستان و فسانه ، همین و بس

مشتاقم و به خاطر یک لحظه دیدنت 
آورده ام هزار بهانه ، همین و بس

ـ ‌یک روح شرحه شرحه و یک جسم چاک چاک 
از من جز این مجوی نشانه ، همین و بس

ـ تنها ـ در این حوالی متروک ، روح من 
با یاد توست شانه به شانه ، همین و بس

چون عابری ـ خلاصه بگویم ـ در این مسیر 
ماندیم زیر چرخ زمانه ، همین و بس

دفتر « فصلی از عاشقانه ها »