یاد من کن ، یاد من کن... "معینی کرمانشاهی"

ز درد من بسوزد سینه تو

 شود غمگین دل بی کینه تو

نباشد تا به چشم خود ببینم

غبار آلوده آن آیینه تو

هر کجا رفتی پس از من

 محفلی شد از تو روشن

یاد من کن ، یاد من کن

هر کجا دیدی به بزمی

 عاشقی با لب گزیدن

یاد من کن ، یاد من کن

   هر کجا سازی شنیدی

 از دلی رازی شنیدی

شعر و آوازی شنیدی

چون شدی گرم شنیدن

 وقت آه از دل کشیدن

یاد من کن ، یاد من کن

بی تو در هر گلشنی

 چون بلبل بی آشیان دیوانه بودم

سر به هر در می زدم

 آنگه ز پا افتاده در میخانه بودم

گر به کنج خلوتی دور از همه خلق جهان، بزمی بپا شد

و اندر آن خلوت‌سرا

 پیمانه‌ها پر از می عشق و صفا شد

چون بشد آهسته شمعی

 کنج آن کاشانه روشن

تا رسد یاری به یاری

 تا فتد دستی به گردن

یاد من کن ، یاد من کن...