صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن... "حافظ"

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن                    

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پیشتر که عالم فانی شود خراب                     

ما را ز جام بادهٔ گلگون خراب کن

خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد                 

گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

روزی که چرخ از گِل ما کوزه‌ها کند                       

زنهار کاسهٔ سر ما پرشراب کن

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم                       

با ما به جام بادهٔ صافی خطاب کن

کار صواب، باده‌پرستی ست حافظا                       

برخیز و عزم جزم به کار صواب کن