شصت و چهار سال بعد از کودتا..."جویا معروفی"

به دکتر محمد مصدق که نامش بلندتر از همه نام هاست

تو را قیاس می‌کنند

به صبح‌ها و شام‌ها

تو را قیاس می‌کنند

تو ای بلند آسمان

تو را شبیهِ بام‌های کوتهِ خیالشان شناختند

چه ابلهانه باختند

تو را قیاس می‌کنند

شکوهِ سبزه‌زارها

طراوتِ بهارها

تو را که جنگلِ عظیمِ کشوری

به طعنه با تمامِ بیشه‌ها قیاس می‌کنند

تو را قیاس می‌کنند

تو آفتابِ حاضری

به میهمانیِ شب و چراغ‌های نیمه جان برو

به پرده‌دارِ مفلسِ سرای شمع‌های سوخته بگو

بگو که آفتابِ حاضری

بگو که هستی و برو ...!