به آغوشِ خسته‌ام مجالی ده..."نیکى فیروزکوهی"

به آغوشِ خسته‌ام مجالی ده

بگذار
گریستن
بر زخم‌های دیرین ‌
قلب‌های خفته را
به عشق
مبتلا کندبگذار
بازگشتِ نیلگونِ چشمانت
بیهوده زیبا نباشد...

 

 

کاش می‌‌دانستی..." نیکی‌ فیروزکوهی"

کاش می‌‌دانستی

زنی‌ که بغض داشت

شانه‌هایِ تو را کم داشت

کاش می‌‌دانستی

زنی‌ که نیازِ نوازش داشت

دست‌های تو را کم داشت

کاش می‌‌دانستی

زنی‌ که هزار قصه برای گفتن داشت

یک شبِ دیگر کنارِ تو را کم داشت

کاش می‌‌دانستی

زنی‌ که دلِ رفتن نداشت

آغوش تو را کم داشت

کاش می‌دانستی

آن زن

من بودم