پریشانی ها..."ناصر فیض"

از قضا آنچه نوشتند به پیشانی ها 

اینقدر هست که ماییم و پریشانی ها

از همان صبح تجلای تو در ساحت جان

وقف سرگشتگی ما شده حیرانی ها

در غم آباد جهان عشق تو گنجی ست گران

بی سبب دل نسپردیم به ویرانی ها

آنچه گفتیم و شنیدیم فقط نام تو بود

ای به نام تو همه شور غزلخوانی ها

با غم عشق تو شادیم که باور داریم

بعد هر دشواری می رسد آسانی ها

کاش می آمدی و مهر تو دعوت می کرد

صبح محتوم جهان را به گل افشانی ها