اسمم داره یادم میره... "مونا برزوئی"

اسمم داره یادم میره چون تو صدام نمیکنی

حالا که عاشقت شدم تـو اعتنا نمیکنی !

دلتنگتر میشم ولی نشنیده میگیری منو

هنوز همه حال ِ تو رو از من فقط میپرسن و....

با اینکه با من نیستی .. دیوونه میشم از غمت

اصلا نمیخوام بشنوم که اشتبا گرفتمت !

داشتن ِ تو کوتاه بود.. اما همونم کم نبود

گذشته بودم از همه ....هیچ کس به غیر تو نبود *

حقیقت و میدونی و ازم دفاع نمیکنی...

کنار تو می میرم و تو اعتنا نمیکنی !

مردم تو رو از چشم ِمن امشب تماشا میکنن

فردا غریبه ها منو پیشِ تو پیدا میکنن !!

کاش اتفاقی رد بشی از کوچه های دلخوری

به روم نیاری که چقد میخوام که از پیشم نری

هر بار با شنیدن صدای تو آروم شدم

حتی واسه ی رفتنت پیش ِ همه محکوم شدم

باید تورو پیدا کنم... "مونا برزوئی"

باید تورو پیدا کنم شاید هنوز هم دیر نیست

تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست

با اینکه بی تاب منی بازم منو خط میزنی

باید تورو پیدا کنم تو با خودت هم دشمنی

کی با یه جمله مثل من میتونه آرومت کنه

اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه

دل گیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور

وقتی به من فکر میکنی حس میکنم از راه دور

آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو میبره

عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی میپره

باید تو رو پیدا کنم هر روز تنها تر نشی

راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی

پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی

محکم بگیرم دستتو احساسمو باور کنی

پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی

محکم بگیرم دستتو احساسمو باور کنی

باید تورو پیدا کنم شاید هنوز هم دیر نیست

تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست

باید تو رو پیدا کنم هر روز تنها تر نشی

راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی