ما ز یاران چشم یاری داشتیم... "حافظ"

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تا درخت دوستی کی بر دهد

حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود

ور نه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

نکته ها رفت و شکایت کس نکرد

جانب حرمت فرو نگذاشتیم

گلبن حسنت نه خود شد دلفریب

ما دم همت برو بگماشتیم

گفت خود دادی به ما دل حافظا

ما محصل بر کسی نگماشتیم