ز دینارگون بید و ابر سپید... "غضایری"

ز دینارگون بید و ابر سپید

زمین گشته زرین و سیمین سما

چرا ناید آهوی سیمین من 
که بر چشم کردمش جای چرا

نسیم دو زلفین او بگذرد
برآمیخته با نسیم صبا

چه گویمش گویمش چون بگذرد
الا یا نسیم الصبا مرحبا

کنم خدمت پادشا تا کند
مرا بر تو بر پادشا پادشا

به دست اندرش برق و زیرش براق
که یاردش پیش آمدن وز کجا؟ 

که نه طعن ژوبینش رد کرد کس 
نه هرگز شدش زخم خطی خطا

عصا برگرفتن نه معجز بود
همی اژدهاکرد باید عصا