مرا به باغ و بهاران چه کار ،دور از تو... "حسین منزوی"

مرا به باغ و بهاران چه کار ،دور از تو

مـــرا چه کـــار به بــاغ و بهار،دور از تو

بهار آمــــده اما نـه سوی من که نسیم

زنــد بــه خرمن عمــــرم شرار ، دور از تو

بــــه سرو و گل نگراید دل شکسته‌ی من

کــــه سر به سینــه زند سوگوار ، دور از تو

هـــم از بهــار مگر عشق ، عـــذر من خواهد

اگــــر ز گل شــــده‌ام شرمســـــار ، دور از تـو

به غنچــــــه مانــــــد و لالـــه ، بهار خاطــر من

شکفتــــــه تنـــــگ‌دل و داغـــــدار،دور از تـــــــو

نسیمی از نفست سوی مـــــن فرست کــه بــاز

گــــرفتـــــــه آینــــــــــه‌ام را غبـــــار،دور از تــــو

گلــــم خــــــزان‌زده آیــــــد به دیدگان کـه بهــار

خزانـــــی آمــــــده در ایـن دیــــار ، دور از تـــو

دلـــم گــــرفت،اگـــر نیستــــی بــــرم بــاری

کجاست جام مـی خــوش‌ گـــوار دور از تــو

چه جای صحبت سال و مه و بهار و خزان

که دل گرفتـــــه‌ام از روزگار،دور از تـــــو