چقَدَر مهربان شدی... "جویا معروفی"

با رفتنت بهانه‌ی یک داستان شدی

حالا که می‌روی چقَدَر مهربان شدی

حالا که می‌روی به چه دلخوش کنم عزیز ؟

اینجا بمان که با نفسم توامان شدی

"هرگز نبوده قلبِ من این‌گونه گرم و سرخ"

زیرا تو در تمامِ صفت‌ها جوان شدی

یادش بخیر سبزی و باغی که داشتیم

با رفتنت بهانه‌ی فصلِ خزان شدی

"دستم نمی‌رسد که در آغوش گیرمت"

ای ماهِ من ! ستاره‌ی هفت آسمان شدی

حالا که می‌روی به خدا می‌سپارمت

حالا که می‌روی به خدا مهربان شدی ...

از مجموعه اشعار: اقیانوسی از انگور