ای شور ای ترنم... "حسین منزوی"

منگر چنین به چشمم، ای چشم آهوانه

ترسم قرار و صبرم برخیزداز میانه

ترسم به نام بوسه غارت کنم لبت را

با عذر بیقراری ، این بهترین بهانه

ترسم بسوزد آخر، همراه من ترا نیز

این آتشی که از شوق در من کشد زبانه

چون شب شوداز ایندست، اندیشه‌ای مدام است

در برکشیدنت مست، ای خواهش شبانه

ای رجعت جوانی، در نیمه راه عمرم

برشاخه خزانم نا گه زده جوانه

ای بخت ناخوش من، شبرنگ سرکش من

رام نوازش تو، بی تیغ و تازیانه

ای مرده دروجودم ، با تو هراس توفان

ای معنی رهایی!ای ساحل! ای کرانه

جانم پراز سرودی است، کز چنگ تو تراود

ای شور ای ترنم،ای شعر ای ترانه