خریدار دلم... "محسن نظری"

آن که در شهر ، به جز رونق بازار ، نداشت

راست می گفت ،دلم جز تو خریدار نداشت

هر که در خانه ی دل بود ،  از این بزم گریخت ،

خانه ی قلب من انگار ،  که دیوار نداشت

خاطراتت که فرو ریخت ،  چو سقفی به سرم

زیر پایت ، دل من ،  طاقت آوار نداشت

باغ چشمت که از الطاف خداوندی بود ،

دشت گل بود  ولیکن ، گل بی خار نداشت

محفل عشق تو گرم است ،  ولی نیک بدان

گرمی عشق مرا ،محفل اغیار نداشت

من همان خسته ی بیمار ، به جان آمده ام

 آن طبیبی  که به غیر از "دل بیمار" نداشت

سرو شد پای کشید ،  از همه غم ها رد شد

هر که چون من به برش ، یار جفاکار نداشت