آرام باش..." شمس لنگرودی"

آرام باش عزیز من ... آرام باش

حکایت دریاست ، زندگی

گاهی درخشش آفتاب ، برق و بوی نمک ، ترشح شادمانی

گاهی هم فرو می رویم ، چشمهایمان را می بندیم ، همه جا تاریکیست

آرام باش عزیز من ... آرام باش

دوباره سر از آب بیرون می آوریم

و تلالو آفتاب را می بینیم

زیر بوته ای برف

که این دفعه

درست از جائی که تو دوست داری طالع می شود ...