اشک ندامت..."شهریار"

زندگی شد من و یک سلسله ناکامی ها

مستم از ساغر خون جگر آشامی ها

بسکه با شاهد ناکامیم الفت ها رفت

شادکامم دگر از الفت ناکامی ها

بخت برگشته‌ی ما خیره سری آغازید

تا چه بازد دگرم تیره سرانجامی ها

دیر جوشی تو در بوته‌ی هجرانم سوخت

ساختم این همه تا وارهم از نامی ها

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی

گر نمردم من و این گوشه‌ی ناکامی ها

نشود رام سر زلف دل‌آرامم دل

ای دل از کف ندهی دامن آرامی ها

باده پیمودن و راز از خط ساقی خواندن

خرم از عیش نشابورم و خیامی ها

شهریارا ورق از اشک ندامت می شوی

تا که نامت نبرد در افق نامی ها