من از آغاز عمرم در قفس بودم..."امین حبیبی"

من از آغاز عمرم در قفس بودم

مرا ازحبس و از زندان نترسانید

تمام پیکرم از درد مى لرزد

مرا از درد یک دندان نترسانید

من آدم دیده ام از گرگ وحشى تر

مرا از آدم و حیوان نترسانید

من از دریاى طوفانى گذر کردم

مرا از نم نم باران نترسانید

من از همخون خود آتش به جان دارم

مرا ازخنجر مهمان نترسانید

دگر نورى نمانده تا ببینم من

مرا از کورى چشمان نترسانید

دگر جانى نمانده تا بگیریدش

مرا از این تن بى جان نترسانید

درون من خدا پر نور مى تابد

مرا از ظلمت شیطان نترسانید

تمام زندگى من عاشقى کردم

مرا از لغزش ایمان نترسانید

براى حرف آخر یادتان باشد

گرانم من مرا ارزان نترسانید ...